فرهاد میری کوه رویا

بیس سی سالمه ولی
انگاری خیلی پیرم
زود بریدم از همه چی
خیری آخه ندیدم
خوشی نزد زیر دلم
خوشی به ما نیومد
انقَدِه فکر کردم موهام
همرنگ برف در اومد
من از یه کوه رویا
به حسرت رسیدم
دشت جلویِ پامو
کویر خاکی دیدم
از عشق فقط یه اسمش
برا من تهش موند
کی بود روی شونه هام
برات لالایی می خوند
کندم از ریشه توروو
ولی بازم ریشه زدی
دنیا تا تونستی نمک
به زخم این تیشه زدی
دیگه مهم نیس لحظه هام
حتی پاییز حتی بهار
خدایا این دردو سر
هیچکس دیگه ای نیار
من از یه کوه رویا
به حسرت رسیدم
دشت جلویِ پامو
کویر خاکی دیدم
از عشق فقط یه اسمش
برا من تهش موند
کی بود روی شونه هام
برات لالایی می خوند