عرفان قنبری جنگل مو

جنگل موت
چال روی گونت ، خنده اون صورت
منی که بهت خیره شدم
جاده و شب ، حواسمه پرتت
یه وقت نشه سرت ، برای توعه آغوش من
تو باشی و من باشمو ، پر بشم از آرامش تو
گیر بدم به آرایش تو
ذوق کنم گوش بدی حرف منو

باتو میشه همه غما به درو
خوردی تو زیبایی حق همه رو
برای من نمیزاری راه در رو
همه حواسمه پرت چشمات
مرسی از خدایی که تورو داد
مگه میشه آدم تورو نخواد
نخواد
تو باشی و من باشمو ، پر بشم از آرامش تو
گیر بدم به آرایش تو
ذوق کنم گوش بدی حرف منو