سام مومنی ماه و ستاره

با تو چه جون گرفته نگاه خسته من
بستی همه درهای غم رو توی دل من
گفتی از پر کشیدن دل دادن و دل نبریدن
اواز عشق و شنیدن غم دنیا رو ندیدن
کشتی تو درد و غم رو دلتنگی های شب رو
چه ساده گفتی تو با من همه حرفهای دلم رو
دادی حال و هوایی به این دل شکسته
گفتی چه زود شدی تو از درد دنیا خسته
بگو از ما دوباره دنیای ما بهاره
بگذار حسودیشون بشه به ما ماه و ستاره
ندیدم رنگ غربت توی شهر دل تو
نبودم من غریبه با نگاه ساده تو
نگذار بگیره از ما بهونه قلب تنها
از گرمای تو آب شه یخ زمستون تو سرما
با یاد تو چه شبها سر شد به امید فردا
فردای با تو بودن گرفته رنگ یه رویا
غم و درد این دنیا نداره جا پیش ما
دلم میخواد که باشه همه دنیا مال ما
بگو از ما دوباره دنیای ما بهاره
بگذار حسودیشون بشه به ما ماه و ستاره