علی قزلباش مادرم

صدات آرامشه محضه، همه لالایی های تو از عشقه
دو تا بال قشنگ رو شونه هات کم داری تو هستی فرشته

تو روشن میکنی راه منو، از دور هم حتی ماهِ قلبم
من هر جای جهان باشم دعای تو باهامه شاهِ قلبم

دریا...
خودِ قلبِ توئه
وجودت کادوئه
واسه من مادرم

هر جا...
که باشم فکرتم
کمه هر چی بگم
تویی تاج سرم

رگ کردنِ من تویی که خدامی
نفس میکشم از تو آخه هوامی
دو تا خطِ باریکِ کنج لبت یعنی عشق

تو از آرزوهات برام میکشی دست
مگه داریم اصلا؟ مگه مثل تو هست؟
خدایا ببخش واسم این آدمت یعتی عشق


هنوز شبیهِ قصه های بچگیم برام قشنگی
فدای اون دلت برم که مثل بچه ها یه رنگی


دریا...
خودِ قلبِ توئه
وجودت کادوئه
واسه من مادرم

هر جا...
که باشم فکرتم
کمه هر چی بگم
تویی تاج سرم