علی سالمی تو را گم کردم

اى پریزاده و افسانه، تو را گم کردم
آشناى من و بیگانه، تو را گم کردم

عشق! اى شاهدِ آن نیمه‌شبِ بارانى
در همان کوچه، همان خانه، تو را گم کردم

در همان لحظه، همان ثانیه‌ى بى‌تابى
با همان حالِ غریبانه تو را گم کردم

شانه‌ام از غمِ بى هم‌نفسى مى‌لرزد
هم‌نفس! بر سرِ این شانه تو را گم کردم

تا جنون فاصله‌اى نیست از این‌جا که منم
اى قرارِ دلِ دیوانه، تو را گم کردم