دامون سهراب خانی لبخند تو

از اون وقتی که مشتم پیش تو وا شد
یه احساسی تو چشمای تو پیدا شد
من از چشمای تو دنیا رو می بینم
به هر چی غیر از احساس تو بدبینم

تو که باشی هوای زندگی خوبه
تو هر چیزی برای من بگی خوبه
من از دستای تو تقدیر و میگیرم
گره خورده به دستات بند تقدیرم

بیا با این ترانه خونه می سازم
نباشی نیستم و دنیا مو می بازم
نمی خوام خط بیوفته روی آینده
که با لبخند تو آینده می خنده