سعید آرام کوک دلم

کوکِ دلم که تازه شُد
صدامو جاودانه کن
نگاهم‌ و روونه‌ی
یه راهِ بی‌کرانه کن

همیشه غرقِ مِهرتم
همیشه تکیه‌ گاهمی
همیشه توی سختیا
یگانه جون ‌پناهمی

میونِ گردابِ خودم
تو شادی دلخواهمی

خدا ، خدای خوبِ من
خدای روح و عقل و دل
جوونه‌ی وصالِ تو
تو در بیار از آب و گل

فقط تو امید منی
مهر تو توُ وجودمه
بهتره این‌جوری بگم :
بود منه ، نبودمه

خدا خدای خوبه من
خدای روح و عقل و دل
جوونه ی وصالِ تو
تو در بیار از آب و گِل

فقط تو امیدِ منی
مِهرت تو توُ وجودمه
بهتره این‌جوری بِگم
بوده منه ، نبودمه

قلبم‌ و دادم به عشقِ نابت
که قبله‌ی من فقط تو هستی
مهربونی به قدری که انگار
تو خلایق رو می‌پرستی

همیشه غرقِ مِهرتم
همیشه تکیه گاهمی
همیشه توی سختیا
یگانه جون پناهمی

میونِ گردابِ خودم
تو شادیه دل خواهمی
خدا خدای خوبِ من
خدای روح و عقل و دل

جوونیه وصالِ تو
تو در بیار از آب و گِل

فقط تو امیدِ منی
مِهرِ تو توُ وجودمه
بهتره این‌جوری بِگم
بوده منه ، نبودمه