محمدرضا صابری قهوه تلخ

قهوه تلخ . . .
وقتی یادتو می افتم ، دلم آشوب میشه
صبح زیبای دل انگیز ،واسه من غروب میشه
تونباشی دیگه خورشید، نمی خواد طلوع کنه
دل من دوباره باز،نمی خواد شروع کنه
عصر جمعه قهوه تلخ ،طعم رفتن تو بوده
اون اتاق خالی تو ،جای هیچ کسی نبوده
نمیدونم تو چه حالی ،حالا بی من تو کجایی
بوی پیراهن تو گریه های بی صدایی
منو این تنهاییّ و،لحظه های بی تو بودن
حسرت دیدن تو ،ندیدن و بی تو مُردن