حسین فرخى آس دل

حمله کرد چشات به دل عجب چکی ازت خوردم
هوامو داشته باش شدی هوام
دور شم ازت مردم بری کم آوردم
گرفتی خوب با چشمات زهر چشم نفس
هی نگاتو می کنم هوس خوب جایی خوردم بهت نفس
چقدر لازمه یه شمال برم باهات واشه دل
با توئی که دلبری کارته چه فنی زدی دلم رامته
چقدر لازمه بشینی پیشم الان آس دل
دست تو , تو دست من باشه هی
کی الان اندازه من عاشقه
کاشکی مهمونم کنی بیام یه جاهایی باهات
اسم کوچیکمو کاشکی بشنوم با اون صدات
بزن اون عطری که دوست دارم بیا بشین پیشم
تو فقط بمون من هرچی تو ازم بخوای میشم
چقدر لازمه یه شمال برم باهات واشه دل
با توئی که دلبری کارته چه فنی زدی دلم رامته