وداد موندم به یادت

تو جشن تولدم تنها تر از همیشم

تو جمع دنبال تو ام امشب تنها ترم میشم

تو روز تولدم فقط حال من بده

میخام برم گوشه ی اتاقم

کسی مزاحم خواب من نشه


منتظر تبریکتم هرچقدر شب که میشه

تا تو پیشم نباشی امشبم سر نمیشه

ما قرارمون این بود ک تبریکو بگیم بهم

مگه یه ادم انقده

لجباز و بچه میشه ...
قصه ی رفتنِ تو یه کتاب شد ...

تو رفتی و حامدت دیگه وداد شد ...

تو دیگ برگشت نداری و آرزو معنی نداره

چه بی فایده هرکسی جز تو عاشقِ صدام شد

من هنوزم موندم ب نامت

تو هرجمعی خوندم ب یادت

من هنوزم این چشمای خونم به راته

خودت رفتی ولی

رو قلبم موند رد پات که

من موندم بیادت ٫موندم بیادت