پدرام افق حس ششم

گاهی گیجم گاهی مست ته هر راه یه بن بست
جسمی مریض و بی جون تقدیر چشامو می‌بست
حالا که تورو ندارم چیشد که
از این دنیامم بیذارم چیشد که
توی این دنیای بی رحم چیشد که
رفتی و نیستی کنارم
حس ششم تو ذهنم نا خود آگاه صدام کرد
عقربه های زمان از زندگیم جدام کرد
حالا بی تو توی خوابم چیشد که
به یه خواب سخت دچارم چیشد که
یه مسافر رو به ساعت چیشد که
که از این تیک تاک بیذارم
کاش میشد زمان بر میگشت
کنارت آروم بگیرم
توی هر بعدی از جهان
کاش میشد به جات بمیرم