محسن راد بغلم کن

منو جوری بغلم کن
که وجودمون یکی شه
من و تو نمونه از ما
تار و پودمون یکی شه
منو جوری بغلم کن
مث حلقه‌های زنجیر
یه بغل کردن دلخواه
گرم و محکم و نفس‌گیر
اگه دنیا زیرو رو شه
معرفت داری هنوزم
واسه این عاشق خودخواه
یار و دلداری هنوزم
معرفت داری که هرگز
دلمو رها نکردی
با دلی غیر دل من
عاشقونه تا نکردی
خالص و خاصه علاقه‌م
نه یه شعره نه شعاره
فکر و ذکر شب و روزم
اون نگاه باوقاره
همه‌ی خواهشم اینه
بذاری دس توی دستام
مگه جز دستای گرمت
چی از این زندگی می خوام