سیاوش بارانی روزهای دلتنگی

روزهای اول دلتنگی
تا اتفاق خوب نیوفتاده
حسی شبیه لذت بوسیدن
در تلخی سکوت تو جان داده
هرجای زندگی که دلم میرفت
سرشار میشد از هیجان تو
یک انتظار مبهم ایوبی
تاوان خواستن تمام تو
سرگرم روشناییه کوری که
هی میگریزد از تن خاموشی
آغوش میکشم همه ی خود را
جای تو در طلوع هم آغوشی
از هر طرف گرفته جهانم را
جغرافیای برزخی بن بست
چیزی عوض نمیشود آنجا که
معلوم هم معادله مجهول ست
سخت ست در حوالی رویاهات
تنها خودت به یاد خودت باشی
از چشم های او بیافتی بعد
با درد تنها مرد خودت باشی
تاریخ ماجرای قشنگی نیست
می خواندت به سمت پریشانی
آغاز من بدون نفس هایت
در انتهای نقطه ی ویرانی
روز های اول دلتنگی
تا اتفاق خوب نیافتاده
حسی شبیه لذت بوسیدت
در تلخی سکوت تو جان داده
هرجای زندگی که دلم میرفت
سرشار میشد از هیجان تو
یک انتظار مبهم ایوبی
تاوان خواستن تمام تو