رضا سورنا عشق نمایشی

عشقت نمایشی بود، اصلا دوسم نداشتی
قلبِ منو چه راحت، به زیرِ پات گذاشتی
از بعدِ تو ساکتم، کِز میکنم یه گوشه
کاش بدونی که قلبم، عشقِ توئه که تووشه
یه ماهِ کامل بودی، توو شبایِ سیاهم
خیال میکردم هستی،همیشه تکیه گاهم
ندارمت از این غم ، کم کم دیوونه میشم
برگرد خودت میدونی، بیخیالت نمیشم
از وقتی که تو رفتی، گلایِ باغچه زردن
سهمم از عشقِ تو شد، پیری و غصه خوردن
تمومِ خاطِراتو ، نبودی دوره کردم
یه بغض لعنتی هم ، اضافه شد به دردم
بی تو یه روز یه ساله، سالم واسم یه قرنه
تنها آغوشت برام ، یه جایِ دنج و امنه
به اون چشایِ زیبات ،ندیدی که دچارم
بیا به حرمتِ عشق، دیگه تنها نزارم