صابر بهرامی و یوسف طاهری مثل یک پروانه

شب، شب بی ستاره
باز دلش گرفته
من بارمو می‌بندم
به سمت جاده
من بی پناه و تنها
شب سرد و بی انتها
ماه نگران و خسته
چشماشو می‌بنده
کاش نمی‌رفتی از پیشم
بی‌صدا، بی خبر رفتی از پیشمون
مثل یک پروانه پر زدی به آسمون
مثل یک پروانه پر زدی به آسمون
بعد درد بعد بغض بعد کلی دلتنگی
ماهَمو می بینم توی شب قشنگی
کاش نمی‌رفتی از پیشم .