حسین عظیمی کوچه

به نام خدا
باز عطر تلخت نشسته روی تن من
شب اون صداته که تا صبح میشه لالاییه من
تموم اون گلهایی که دادی بهم خشک کردم
واسه هرکی که بد خواهت باشه دستمو مشت کردم
شب که میشه من توی کوچه یه گوشه از پنجره ببینمت باز
من داغون زیر بارون نشستم واست میزنم ساز
روتو از من برنگردون اخه دنیای من اون صورت ماهته