محمد لطفی یعنی نمیدونی

یعنی نمیدونی لازممی
نمیدونی من حاضرم این
جونُ بدم بت
به اون چشمِ قشنگت
یعنی نمیدونی
نسخِ بوته تنم
نمیدونی
نفست توو بدنم
نخ به نخ رفته توو رگام
لنگِ عطرت شده هوام
بذا بزنه باد هی
توو موهای بازت
جلو روم باشه صورتِ نازت
تا دَم صبح بات
تا بزنه آفتاب
دوتا دستام موتُ ببافه
تو که میخندی
مگه میتونم
واسه خندت نمیرم آخه
هر وقت دیدمت
هر وقت تنت نزدیکمه
پر زد دلم از دیدنت، خندیدنت
من کم دیدمت
انقدری که هستی کمه
انقد که تا دور میشی ازم
تنگ میشه دلم پر میزنه…
بذا بزنه باد هی
توو موهای بازِت
جلو روم باشه صورتِ نازت
تا دَم صبح بات
تا بزنه آفتاب
دوتا دستام موتُ ببافه
تو که میخندی
مگه میتونم
واسه خندت نمیرم آخه
بِت گفتم یه قدم ازم
دور بشی بری ببین میره نفسم
بِت گفتم دلمُ بزن
بشکن نخواه حتی معذرت ازم…
ولی دلت که گرفت
پاشو بیا سرتُ رو شونم بذار
هرچی بد بشی
ته‌ش که چی
نفسِ کی میره واسه اون خنده هات…
بذا بزنه باد هی
توو موهای بازت
جلو روم باشه صورتِ نازت
تا دَم صبح بات
تا بزنه آفتاب
دوتا دستام موتُ ببافه
تو که میخندی
مگه میتونم
واسه خندت نمیرم آخه