رضا ماهر گمگشته

ورس ۱

چه با منه عاشق تو کردی
رفتی ک دیگر برنگردی
گرمای عشقت آتشم زد
اما تو با این عشق سردی
من آخر رسیدم
اما تورا آنجا ندیدم
تو از دلم ساده گذشتی
من از همه عالم بریدم

کوروس

غم گشته در خیال من
گمگشته دیار من
یه فکری کن به حال من
صبر و قرارم...
در اوج غم ها یار من
شکوفه بهار من
یه فکری کن به حال
در انتظارم... صبر و قرارم...

ورس ۲

دنیای بی تو ویرانه کرده
کل جهانم را مرا دیوانه کرده
تنها شدم در گودال این عشق
یادت مرا با غصه ها همخانه کرده
نگر به حال چشمان زارم
ببین بجز بودن تو راهی ندارم
می بارم همچون ابر بهارم
من بی تو با این روزگار ناسازگارم