آرمان پارسا دلیلی نداره

دلیلی نداره بدون تو من زنده باشم
نباشی مگه میشه من فکر آینده باشم
میگذرونم اما بی تفاوت
زندگیمون حرف آدما شد
خودت دیدی چیزی برات کم نذاشتم
بجز بودنت انتخابی نداشتم
منو هرکی دید از تو پرسید و پرسید
ولی واسه حرفاش جوابی نداشتم
یه آدم چقدر میتونه گریه هاشو
بپوشونه از چشم مردم چشاشو
که خیسن پر از اشکن اما یبارم
نمیگه به هیشکی اصن غصه هاشو
چقدر سخته تنها بمونی و مرحم نباشه
دیگه جوری میشه میگی حتما این آخراشه
زخماتو میبندی شب که میشه
پیش مردم بغضت خنده میشه