پارسا روشن فانوسک

چقدرچشماتو دوست دارم
چقدر خوابام شیرینه
هزارون سال که چشمام
چشاتو خواب میبینه
غما رو از توی سینه م
کسی انگار برمیداشت
چقد روزای قبل از تو
با این روزا تفاوت داشت
من و تکرار اسم تو
من و خندیدن لبهام
کنارت مطمئن هستم
که مااه افتاده تو شبهام
نگو از آخرین بوسه
دو تا فانوسک خاموش
هوا سرده ، زمستونه
نگو از آخرین آغوش
بهار و نور و دریایی
تو مثل ماه بی نقصی
من این روزا رو میدیدم
که با لبخند می رقصی
من از دلشوره ها دورم
تو که چشماتو میبندی
جهانم امن و آرومه
تا وقتی که تو میخندی