جواد معینی جانان

گشتم جهان را که یابم قراری
زان روز ندارم قرار و دیاری
در دل نشاندم نگاری ندیده
آن هم چه یاری، چه زیبا نگاری
بی تاب رویش هزاران سوار و به دار و به غار و به شب زنده داری
چه کاری به عالم، ز آدم به خاتم، به از بی قراری و چشم انتظاری

رخ بنما جان، جان جانان
ناز تو بنیاد مکن، خسروِ خوبان
مژده ی وصلت، روح نواز است
روح تویی، نور تویی، منجی دوران

عشقست نشانت، چه گویم کجایی
دل شد حریمت، دگر کو جدایی
مجنون ببیند فقط لیلی اش را
به هر دشت و صحرا و صحن و سرایی
ای عشق سرت سبز که سبزیم به عشقت، به عشقت که عشقت مرا بس خدایی
به دردم دوایی، به عالم صفایی،و خوبان بگویند، چنین خوب چرایی


رخ بنما جان، جان جانان
ناز تو بنیاد مکن، خسروِ خوبان
مژده ی وصلت، روح نواز است
روح تویی، نور تویی، منجی دوران