مهدی محمدزاده به دادم برس

کجا سر بذارم برم بعد تو
که سنگین نباشه سرم روو تنم
تو رفتی و توو عمق این فاجعه
دارم عمرمو دست و پا میزنم
کجا سر بذارم که راحت شم از
صدایی که هر لحظه توو گوشمه
کجا میشه یادم بره زندگی
تا وقتی که زخمت هم آغوشمه
به دادم برس حال من خوب نیست
یه زخمم که توی نمک حل شده
یه جوری نگام کن که باور کنم
نگاهت مث روز اول شده
شبیه یه برگم تو دستای باد
که هر جا بره سهم خاک تنش
کجا سر بذارم برم بعد تو
که محتاج دست توام آخرش
به عطری که جامونده رو پیرهنم
نمیتونم هرگز خیانت کنم
مگه میشه توو قلب من باشی و
به دست کسی جز تو عادت کنم