حمیدرضا نادریان شهر بی باران

در شهرِ بی باران ، در چشمِ بیداران
در گوشِ دلداران ، امشب بخوان با من
از یک شبِ روشن ، از لحظه ی ماندن ، بی تابم
دوری از چشمانم ، حالت را میدانم
دلتنگت میمانم ، ای یادِ تو مانده
بیدادِ تو مانده ، فریادِ تو مانده ، در خوابم
نفس که میکشم ، هوای من تویی
گذشته های من تویی تویی تویی تو
بهانه های من ، ترانه های من ، غمِ صدای من تویی تو
من میشناسم چشمان تر را ، شب ناله های مرغ سحر را
من میشناسم آرام جان را ، این کوچه ها را این آسمان را
باید بیایی اندوه شب را از من بگیری
خاموشی اما مثل سکوتِ بکرِ کویری
خاموشی اما مثل سکوت بکرِ کویری
نفس که میکشم ، هوای من تویی
گذشته های من تویی تویی تویی تو
بهانه های من ، ترانه های من ، غم صدای من تویی تو