بهروز بهراد صاحب جان

صاحب جان
زهر شود بی تو نفس
لحظه به لحظه دم به دم
از غم تلخ رفتنت
رفته تنم رو به عدم
در سرم است که دل کنم
از این جهان بی ثمر
یا که هوای من بشو
یا که نفس ز من ببر
کهنه شراب ناب من
شوق منو عذاب من
حقیقت و سراب من
بی تو نفس مصیبته
تلخیو شهد کام من
رسم من و تمام من
صاحب جان و نام من
بی تو نفس مصیبته
بی تو چو مرداب و کمم
از غم هجر تو خمم
خوب اگر نگاه کنی
پا به سرم رنج و غمم
هجر تو میدهد عذاب
به روح این جان خراب
مثال تشنه لب شدم
که میرسد سر سراب
کشت مرا زجر و عذاب
برس به داد این خراب
خیال و آرزوی من
بی تو شدس نقشه بر آب
ای همه ام ای همه ام
جان و دلم جان و تنم
برگ فتاده از غمم
بی تو نفس نمیزنم