حمید همت یار تو دلیل بودنی

یه نفر تو زندگیمه،که دلش پیش منه...
وقتی بارون میزنه،فکرش فقط گیر منه...
با صدای خنده هاش،قلبم براش تند میزنه...
آروم آروم بی صدا،جا شد میون دل من...
پر شده از عطر اون،فضای آشیون من...
پر کشیدیم تو یه شب،تا اوج آسمون امن...
من گرفتار توام...دنیامی
تا همیشه با توام... همرامی
تو امید امروزُ وُ...فردامی
تو دلیل بودنی...رویامی...
عاشقی با تو پر از یه حس زیباس...
لمس دستای تو لمس آرزوهاس...
تو نگاهت خودِ زیبایی دنیاس...
من گرفتار توام...دنیامی
تا همیشه با توام... همرامی
تو امید امروزُ وُ...فردامی
تو دلیل بودنی...رویامی...