محسن شایان تکرار

کنارت من سختی ها رو تحمل کردم
آیندم رو کنار تو تجسم کردم
تو رو مثل فرشته ها تصور کردم
واسه وجودت از خدا تشکر کردم

نمیدونم چی شد و این وسط کی کم گذاشت
دلم خیلی دیوونش بود و خبر نداشت
من که دلم برای اون هرچی داشت گذاشت
شاید تقصیر دستم بود که خبر نداشت

حالا من دیوونه و تنها کنار غم ها شب تا صبح بیدار
نبود تو هی میشه تکرار تو ذهن این بیمار

چی کم گزاشتم واست عشقم
کنار تو چه بد شد سرنوشتم
تو نیستی حال من خیلی خرابه
دنیام بدون تو معنی نداره

من چه آرامشی داشتم کنارت
نداری غم عشقی خوش به حالت
هر چه قدرم دور بشی باز برا من
همون ماهی تو شهر پر ستاره