بهمن سعادت بغض

🌬 بغض 🌬
این زندگی درداش
رو دورِ تکراره
انگاری که با ما
پدر کُشتگی داره
هر بار خندیدیم
یه جور تلافی کرد
کَند دلخوشی مونو
کالبُد شکافی کرد
🌬🌬🌬🌬🌬🌬🌬🌬🌬
همیشه انگاری
با غم گَلاویزیم
بهارمون مُرده
ما بغضِ پاییزیم
عجیبه با اینکه
پرواز بلد بودیم
هر بار یه جوری از
دنیا رَکب خوردیم
🌬🌬🌬🌬🌬🌬🌬🌬🌬
تویِ گلوی ما
از بغض پُره دیگه
روحمون و خورده
مثل خوره دیگه
رو دستِ شادیمون
هی غم بُلند میشه
داره ،نقطه، ظعفِ
مارو ،بلد میشه
با اینکه زخمامون
عمیق تر از پیشه
تو کوچَمون میخوایم
بازم عروسی شه
🎼مهدی موسوی