سالار بی ریا مجروح

بغضِ هر آنچه با تو شد هربار به اشکم ختم شد
آخر تورا به جای ما روا به این عذاب نیست
محکوم به مرگ‌شدی ولی خاموش ماندی همچنان
خادم پارسای خدا مستحق عتاب نیست
این‌ تن مجروح توست دیگر یه تکه نان نیست
ای مرد با درد آشنا این خون توست شراب نیست
یاد آورم تورا چنین در شام آخر بر زمین
عشقی که از تو داده شد قابل احتساب نیست
مرگ‌تو بر روی صلیب لرزه به عالم انداخت
تاریکی دنیارو گرفت انگار دیگه آفتاب نیست
این تن مجروح توست دیگر یه تکه نان نیست
ای مرد با درد آشنا این خون توست شراب نیست