فرزاد امیدی ایران

نگات مثل همیشه نیس
چشات غم داره ایرانم
یه ابره از خزر تا فارس
همه انگاری میبارن
یه مادر زود می‌فهمه
چیه درد دل مردم
دعا کن مام میهن که
نسوزه خوشه ی گندم
بازم آغوشتو وا کن
مرام مادری اینه
نذار گم‌شیم تو تاریکی
که دنیا ما رو می بینه
نگات مثل همیشه نیس
چشات غم داره ایرانم
یه ابره از خزر تا فارس
همه انگاری میبارن
یه عطری داره اون خاکت
گرفته دامن مارو
فقط عشق توئه ایران
نمیدیم یک وجب خاکو
یه پرچم داری ایرانم
که عشق نوجووناته
اگه میبینی غم دارن
دلاشون تنگه دستاته