حسین‌ صفامنش خو اراد نیرم

یه‌ی روژ توایده‌م یه‌ی روژ رانیده‌م
تا مه‌غزه سوقان دی سوزانیده‌م،
تاکی به‌نیشم هر شو به‌گیرم
من قلای عشقوم تو رمانیدم،
خه‌و اراد نه‌یرم خه‌و اراد نه‌یرم
به‌و کاری بکه هم دلم شکیاس،
قلای دلگم وه‌ بی تو رمیاس،
دخیلت بومه وی حاله نه‌یلم
به‌و کاره بکه هم دلم گیریاس
خه‌و اراد نه‌یرم خه‌و اراد نه‌یرم،
و هرکس نورم شه‌وی تو دوینم
خودا زانیدن وه‌بی تو چونم،
نیشم له یادتت هر شو گیره که‌م
ئاگر و ئاوه دلو ده‌رونم،
خه‌و اراد نه‌یرم خه‌و اراد نه‌یرم،
کانیم تونی گیانم کویره هلاکم بی تو
دریام اسیره و فریام برس ئه‌ی هوره واران
هر ئم‌رو بوار سو فره دیره،
خه‌و اراد نیرم خه‌و اراد نه‌یرم