میعاد خسروانی گوهر زیبا

تو در تنهایی من ریشه کردی عشق بی همتای من
میان خاطراتم خانه کردی گوهر زیبای من

ببین دستهای خستم پینه بسته ساحل تنها منم
که عشقت موج دریای خیاله، رد موجه رو تنم

در من تویی که زندگی کردی
نمیشه دیگه برگردی
تمام من تویی تو

آی عشق، به حس تو گرفتارم
که با تو امنیت دارم
هوای من تویی تو

با من بخوان، ببین صدای تو ترانه شد
سودای تو برای این غزل بهانه شد
با یک نگاه به خرمنم آتش کشیدی

آرامشم تویی که مانده ای برای من
در آتشم، ببین چه ابریه هوای من
باران شدی به این شکسته دل جانی دمیدی

تمام شوق پروازم تویی، تا آسمانها میپرم
اگر با من بمانی من تو را تا مرز رویا میبرم
نگاهم کن که این چشمان تو آرام دنیای من است
تمام آنچه بود و آنچه شد مغلوب فردای من اس