علی آخوندزاده حقیقی تاوان

همش سی سالمه اینجوری خستم،همش سی سالمه از تو شکستم،همش سی سالمه موهام سفیده غمای این دلو هیشکی ندیده،انتظار دیدن تو تو دلم بوده همیشه جوری عشقت رفت تو قلبم که ازم جدا نمیشهتو که میدونی میمیرم دست از این فاصله بردار،اون که با تو زندگی کرد به جدایی تن نمیداد دلمو میشکونیو میری میگی که مجبوری،بهونه خوبی بود واسه رفتنت اینجوریمنو بگو که تورو مثه جونم دوست داشتم،کی به جام اومده میگی از اولشم تورو دوست نداشتم برو ولی بدون بعد تو این دل میمیره،من که میدونم آخه دلت پیش یکی گیرهحالا که اشک چشامو تو دیدیو باز میری،تو همین زندگی تاوان کاراتو پس میدی نمیذارم بوی عطرت بره از هوای خونه،همه درا رو بستم خاطرات تو بمونه،وقتی که بارون میباره دل من میگیره هربار دیگه با رفتنت اینبار شدم از همچی بیزاردلمو میشکونیو میری میگی که مجبوریبهونه خوبی بود واسه رفتنت اینجوری،منو بگو که تورو مثه جونم دوست داشتمکی به جام اومده میگی از اولشم تورو دوست نداشتم برو ولی بدون بعد تو این دل میمیره،من که میدونم آخه دلت پیش یکی گیره،حالا که اشک چشامو تو دیدیو باز میری تو همین زندگی تاوان کاراتو پس میدی