سهیل فیضی کوچه

بی تو این کوچه شده خونه ی من
یکی یه دونه ی من کجایی دل بی تو شده خونه ی غم
زیر بارون یادته که تو همین کوچه خوردیم به هم
بیا برگردو نزار دیوونه شم
من دلم تنگِ چشای رنگیته
همین رنگ چشات دیوونه کرد منو
من پشیمونم چرا لحظه ی آخر بت نگفتم که نرو
به جون خودت دنیامو من به پات میریزم
دوباره بگیر دستامو که بی تو مریضم
عزیزم دارم تنهایی بی تو اشک میریزم
تو فقط میتونی حال این دلو عوض کنی برگرد
لمِ اخلاق منو فقط خود تو میدونی برگرد
دل نکن از دلی که بدون تو نمیتونه برگرد
به جون خودت دنیامو من به پات میریزم
دوباره بگیر دستامو که بی تو مریضم
عزیزم دارم تنهایی بی تو اشک میریزم