شهریار وقف رحمانی هنری بهتر از این

داد پندم که به جز غم ، چه هنر دارد عشق
برو ای عاقلِ دلسوز، هنری بهتر از این
هیچ دانی که چرا پیش او سوزم چون شمع
طاقتم نیست که سوزد دگری، بهتر از این،
پسِ آن موی سیَه، گردن زیبایی هست،
که پس از شب، نبینم سحری بهتر از این،
پیشِ تیغش چه کنم گر نکنم سینه سپر
که یه عاشق ندارد سپری بهتر از این
پسِ آن موی سیَه، گردن زیبایی هست،
که پس از شب، نبینم سحری بهتر از این،
پیشِ تیغش چه کنم گر نکنم سینه سپر
که یه عاشق ندارد سپری بهتر از این
داد پندم که به جز غم ، چه هنر دارد عشق
برو ای عاقلِ دلسوز، هنری بهتر از این
گفتمش وسعت غم، پهنه ی دارایی ماست،
انقدر خوبه که می خوام کمی افزونتر از این،
اشک عاشق شدگان، این همه پامال مکن
چونکه در دست نیافتد گوهری بهتر از این،
سوزدم بال و پر از آتش این غم، شادم
توی عمرم نزدم بال و پری بهتر از این
اشک عاشق شدگان، این همه پامال مکن
چونکه در دست نیافتد گوهری بهتر از این،
سوزدم بال و پر از آتش این غم، شادم
توی عمرم نزدم بال و پری بهتر از این