رحمت الله حسن زاده دختر دهات

توی چشمات چی داری که
منو مجنون تو کرده
دل کهنه‌ی این عاشق رو
چن‌ روزی میشه نو کرده

توی چشمات چی داری که
طبیعت رو توش میبینم
از باغ سرخ لبخندت
گلای بوسه میچینم

«دختر زیبای این دهات
شبیه آسمونی تو
بذار بشم که من فدات
وسیع و مهربونی تو»
(این بند دوبار تکرار می‌شود)

با دستای خوشه چینت
با اون پیرهن پرچینت
دلِ منو از جاش کندی
بردی توی سرزمینت

منو را بده تو رویات
یا که بیا تو سرنوشتم
وقتی توی خونه‌م تو باشی
انگاری که تو بهشتم


«دختر زیبای این دهات
شبیه آسمونی تو
بذار بشم که من فدات
وسیع و مهربونی تو