سینا پارسیان خالی

شهر از تو خالی و من از تو پر تر از قبل
دلتنگم اما یه نمه دلخورتر از قبل
تو سفره‌ی قلب من هنوز یه لقمه نون هست
نون هست تو این سفره ولی آجر تر از قبل
دیوار کشیدم دور لحظه‌های بی تو
میگیره دل آدم تو این هوای بی تو
هیچی دیگه عین قبلنا مزه نمیده
حتی مزه‌ی سیگار بعد چای بی تو
دیوار کشیدم دور لحظه‌های بی تو
میگیره دل آدم تو این هوای بی تو
هیچی دیگه عین قبلنا مزه نمیده
حتی مزه‌ی سیگار بعد چای بی تو
تصمیم گرفتم اگه برگردی دوباره
برعکس همیشه با تو این بار بسازم
با این همه آجر که تو سفره‌ی دلم هست
تا کی تا کجا قراره دیوار بسازم؟
تصمیم گرفتم به خودم سخت نگیرم
حق با توئه من برنده‌ی بازی نبودم
گفتم میتونی بری ولی راست نگفتم
روراست بگم از ته دل راضی نبودم
راضی نبودم راضی نبودم
دیوار کشیدم دور لحظه‌های بی تو
میگیره دل آدم تو این هوای بی تو
هیچی دیگه عین قبلنا مزه نمیده
حتی مزه‌ی سیگار بعد چای بی تو