بهرام میقاتی عاشقانه

بیقرارم بیقرار لحظه های قبل دیدار
میسپارم دل بر این ساعت که بینم مهرخ یار
عاشقانه در پی بوییدن پیراهن او
صادقانه غرق در امواج بی ناجی گیسو
می توانم باز از این تکرار هر روزم رها شم
می توانم در کنار یار بی اندازه باشم
در نگاهم اشک شوقی آمد و در من چه ها شد
آرزویی کز دل دیوانه سر می زد روا شد
بیقرارم روز و شب تا دیده از رویم نگیری
من رهایم در بر عمری به زندانت اسیری
این خدا را شکر بودن در کنار روی ماهت
سر گذارم در میان مامن پاک پناهت
گاهی از عشق با نوازش های خود دیوانه ام کن
نور شمعی دور تو میگردم و پروانه ام کن