رضا قلی پور تقویم

لبم ابان لبخنده دلم اردیبهشت غم
من از وقتی که تو رفتی دارم هی درد میشمارم
ته فنجون فقط بغض پر از افسوس هر فالم،
فقط کابوس میبینم تو خوابامم بد اقبالم،
یه قبرستون از ایندم گذشتم غرق تو اشکام
هنوزم که هنوزه من یه زندم زندگی می خوام
یه تقویمم که هر فصلش سراسر زردو پاییزه،
چی خوبم میکنه وقتی خودم با من گلاویزه
چی خوبم میکنه وقتی خودم با من گلاویزه،
تو اوج غصه فهمیدم یه دلداری چقد حرفه
یه عمری زندگی کردن تک و تنها نمیصرفه
برای این دل ساده شکستن کار روتینه،
طلوع ارزوهاشم داره تاریک میبینه،
یه قبرستون از ایندم گذشتم غرق تو اشکام
هنوزم که هنوزه من یه زندم زندگی می خوام
یه تقویمم که هر فصلش سراسر زردو پاییزه
چی خوبم می‌کنه وقتی خودم با من گلاویزه
چی خوبم میکنه وقتی خودم با من گلاویزه،