سعید آرام یقین محض

فراتر از امیدی
سرودنت محاله
شفایِ هر چه زخمی
وجودِ تو زلاله

باورِ لحظه هامی
حقیقت منی تو
مقصدِ بی نظیرِ
یه عمر ، رفتنی تو

پُر شده از تو واژه هام
همیشه رو دلم ببار
دلی که جُز پیشِ خودت
هیجا نمی گیره قرار

وقتی که مهربونیات
رو دلِ خسته دس کشید
صدام یه اوجِ تازه شُد
جدایی پاشو پس کشید

ای که همه ‌کَسَم شُدی
خودت یکی بَسَم شُدی
توُ این هوای بی کَسی
((تنها نَفَس رَسَم شُدی))2

ای که همه ‌کَسَم شُدی
خودت یکی بَسَم شُدی
توُ این هوای بی کَسی
((تنها نَفَس رَسَم شُدی))2

به رقص میاری حِسو
رویِ نُتایِ سازم
محاله دیگه ای عشق
جز به تو دل ببازم

پُر شده از تو واژه هام
همیشه رو دلم ببار
دلی که جُز پیشِ خودت
هیجا نمی گیره قرار

ای که همه ‌کَسَم شُدی
خودت یکی بَسَم شُدی
توُ این هوای بی کَسی
((تنها نَفَس رَسَم شُدی))2

ای که همه ‌کَسَم شُدی
خودت یکی بَسَم شُدی
توُ این هوای بی کَسی
((تنها نَفَس رَسَم شُدی))2