افشین جهاندیده شاه دلم

شبو روزام شاهدن
تو بودی مال من
نموندی پای من
برو خوش باش بدون استرس
میسازم یکی مثلش
چشه بد دور از چشمش
همه اولش خوبن
ولی از سرنوشت دورن
روز اول مثل یک کوهن
کوهها ریختن رو هم
چه بیرحم بودن
چشمو دل سیر نبودن
جون ولی پیرم بودن
ههه پیرم بودن
سرنوشت از سرنوشت مجبورم ازین آدما من چقدر دورم
شبو بیدار تا خود صبح بودم
شاهد غم شاه دلم
اون روزای اول
چقدر خون گرم بودی همدم
دلت بود خونه ی امنم
چرا بد شدی سوخت دادی عمدا
این بازیو از قبل خودم دوره کردم
الان پره دردم کاش گوش بدی
حرفمو عشقم
سرنوشت از سر نوشت مجبورم
ازین آدما من چقدر دورم
شبو بیدار تا خود صبح بودم
شاهد غم شاه دلم
افشین جهاندیده