وحید نامدار تو عاشق نبودی

عهد کردم با خودم تا یاد تو را در سینه دارم
بغض باشد کنج دل شب تا سحر آرام ندارم
ابر می بارد چرا فریاد من دلبر نداند
باز گویم عاقبت هر مشکلی آسان نماند
من و یاد تو دل گرفتاره توست ای
حبیبم تو عاشق نبودی تو عاشق نبودی
من آوازه تو کی رود یاد تو ای
حبیبم تو عاشق نبودی تو عاشق نبودی
من و یاد تو دل گرفتاره توست ای
حبیبم تو عاشق نبودی تو عاشق نبودی
من آوازه تو کی رود یاد تو ای
حبیبم تو عاشق نبودی تو عاشق نبودی
بی قرارم به ظلم سرنوشتم گله دارم
همچو باران به خاک دل بزن طاقت دگر ندارم
شکستم عهد خودم را نگاهت را دگر نخواهم
تمام است این دلواپسی ها در آغوش تو یک دم نمانم
من و یاد تو دل گرفتاره توست ای
حبیبم تو عاشق نبودی تو عاشق نبودی
من آوازه تو کی رود یاد تو ای
حبیبم تو عاشق نبودی تو عاشق نبودی
من و یاد تو دل گرفتاره توست ای
حبیبم تو عاشق نبودی تو عاشق نبودی
من آوازه تو کی رود یاد تو ای
حبیبم تو عاشق نبودی تو عاشق نبودی