حسن خاضعی مرهم دل

اسم تو خودش دوای دردمونه آقاجون
تا تو هستی حتی دنیا مهربونه آقاجون
تو ستاره نه، تو ماه آسمونی آقاجون
مثل بارون خوب و پاک و مهربونی آقاجون
حاضرم تا ته دنیا واسه نوکریت بیام
تو منو قبول کنی، من تا پای ضریت بیام
تو مقدسی عزیزی ،تو بزرگی واسه ما
مثل بارون بهاری خود عشقی واسه ما
آرزومه چشمامو تو حرم تو وا کنم
دردام و بیارم و تو حرمت دعا کنم
دستامو بگیری و علاج درد من بشی
تو شفاعتم کنی مرهم قلب من بشی
اینقدر خوبی که خورشید واسه نوکریت میاد
حتی آدم حاضره پیاده تا ضریت بیاد
آقاجون تو مهربونی مثل بارون بهار
درمون دردی واسه دلای سرد و بیقرار
آرزومه چشمامو