بهنام مومنی فرصت آخر

یه دنیا خالی از صداست از همه خوبیها جداست
واسه اون که برات می میره

میخواد که با صدای تو... تو آسمون قلب تو
دوباره بال و پر بگیره...

(فردا شاید فرصت آخر باشه واسه من
شاید امروزم دیر باشه واسه عشق همین فاصله ها قانونه.. سهم تو شاید چشمای تر باشه) ۲ بار

تو این خزون زردم .. رو گونه های سردم
میخواد بشینه هردم ، شبنم ...
با حسرت حضورت تو این شبای ممتد
نیستی نداره آروم قلبم..
باتو حال دگر دارم و بی تو دیده به در دارم و
دردا مهر تو کم دارم و از تو هرچه که هست دارم..