مجید رومیانی دختر فروردینی

عشق من حتی یه لحظه
از خیال من نمیری
کاش فراموشی بگیرم
کاش تو حافظم بمیری
دلخوشیم اینه یه روزی
دستای تورو بگیرم
خودم اینو‌ خوب میدونم
که بدون تو میمیرم
قلبم انگیزه نداره
نفسم داره میره
مث اونی که قراره
تو اتاق عمل بمیره
دل من گیره عزیزم
گیره عکست روی میزم
گیر فکرای مریضم
که دلم اینجور بریده
توگذشته ها نشستم
پر زخمه روی دستم
چرا رفتی تنهاشم بعدتو
یه شهروبهم میزنم
تو گذشتها نشستم
پره درد و بی قرارم
واسه این زندگی بی تو
دیگه انگیزه ندارم