آریا فتاحی مقصد

تو که دستامو می گیری، تَنَم کوه ِ مُذاب میشه
یه دنیا کوه ِ یخ، انگار، یِجا تو قلبم آب میشهتو که دستامو می گیری، یه اقیانوس ِ آرومم
توو بندرگاه ِ آغوشت، بازم پهلو می گیرمهمیشه مَقصدم هستی، غیر ِ تو راهی نمی شناسم
تو کهکشون احساسم، جُز تو، هیچ ماهی نمی شناسم تو که باشی کنار من، مث ِ دریای بی موجَم
واسه رفتن به جنگ ِ باد ، به بادبان ِ تو مُحتاجَمبَهونه هر چی که باشه، دِلَم می خواد تورو هربار
تورو تَنهات نمی ذارَم ، میام سمتِت مِث ِ رگباردارم سَمت ِ تو می گیرمِ ، نِشونم ، عُمق ِ چشماته
من از تو بر نمی گردم ، مَسیرم کَشف ِ موهاتههمیشه مَقصدم هستی، غیر ِ تو راهی نمی شناسم
تو کهکشون احساسم، جُز تو، هیچ ماهی نمی شناسم