رضا ضرابی نور ماه

زیر نور ماه تنها با تو
قدم زدیم تا صبح
تو با اون نگاه گفتی با عشق
این حس و می خوامش
از چی بترسیم تا با همیم
وقتی کنارتم وقتی کنارمی
داریم آهسته رد میشیم از کوچه ها
من و تو با همیم به زیر نور ماه
یه جوری محو اون نگاه تو شدم
که منو میزاری به حال خودم
وقتی که هستی کنار تو گمم
وقتی که نیستی نگران توام
یه راه دور شب و سکوت
پر از آرامش مطلق
فقط من و تو تنها
با یه عالم حرف واسه گفتن
داره دستات تو دستام
گره ی کور می بافه
دارم وابسته تر میشم
تو انقدر که دلت سافه
یه جوری محو اون نگاه تو شدم
که منو میزاری به حال خودم
وقتی که هستی کنار تو گمم
وقتی که نیستی نگران توام