فرزاد سروش دختر رشتی

همه رشت رکان تو دیوانه کودی کُر آخر بدان میشینی
تره فاندره می چوم دِ پلک نزنه کُر از بس کی دیل نیشینی،
دیوانه کودی پسر زاکان ، بولبولم نره تی سر زبانه،
چشمان دِ نوگو آهوی دشتی ، الحق کی تو کُر دختر رشتی
مرِ بوکوشتی مر بوکوشتی.. مرِ بوکوشتی مر بوکوشتی
می چومن فاندره رایه تا بایی دوباره ، تو نبر غمزه مره می دیل می قراره،
تو دوارستی می ور تی عطرجا مستبوم ف مر دیوانه کودی کُری تی عشق کاره
مره لوچان نوازن تی چشم ره بیمیرم کِنا به بایم تی دستان طلا بیگیرم،
تو دوار بازم امی کوچه بهاری ببه ، تو می نور چشمی من تی خاک پای زیرم
همه رشت رکان تو دیوانه کودی کُر آخر بدان میشینی،
تره فاندره می چوم دِ پلک نزنه کُر از بس کی دیل نیشینی
دیوانه کودی پسر زاکان ، بولبولم نره تی سر زبانه،
چشمان دِ نوگو آهوی دشتی ، الحق کی تو کُر دختر رشتی
مر بوکوشتی مر کوشتی، مر بوکوشتی مر بوکوشتی،