پیانیک قاتل

غم دری قد ی دریا دلم
مه شریک زندگیم بیه قاتلم
ی قانون کام دین و کام خداس
عشق قاتل منه ولی بی گناس
رفتی بفهمم موندگار نمیشه هیشکی بازور
رفتی که ثابت شه زور ابرو بیشتر از بازوست
رفتی بفهمم زندگی از غم دو رویی پره
رفتی که ثابت شه گاهی چاقو دستشو میبره
ثابت شه توو محل عشق خوب لاتیش ی زنه
کبریت بی خطر میتونه خونتو آتیش بزنه
تنگ دلم مث غروب پشت هر پنجره ایی مث نابینایی که جلوش بگی عجب منظره ایی
غمگین مث اونی که به زمین تف شده
شاهی که تا پشت در قلعه اش تصرف شده
بلند پروازی کردی که توو آسمونا قاب شدی
آخرشم دیدی که تو شکار ی عقاب شدی
عشق تو ایمان منو آخر به قهقرا برد
از تو خدایی ساختم که کفر منو در آورد