مهرداد جعفری تو نمیدونی

تو نمیدونی چرا دلگیرم، تو نمیدونی چرا بی حرفم
توی دنیای خودم زندونی، ردپاهای میون برفم،
من یه تقویم پر از پاییزم، بغض ناکوکه تموم غم هام
تو نمیدونی چرا دلتنگم، تو نمیدونی چرا من تنهام،
چشمات آروم آروم آروم به شب رسیدن،
انگار یه کهکشون تو چشمات کشیدن ستاره بارون
یه جا رفتی تو قلب من که کسی نمیره،
نمیتونه تو دلم کسی جاتو بگیره چه خوبه جامون،
من بی قرارم آسمونم ابره، بارونیم چشمای من میباره،
بین من و تو فاصله اس میبینی، دیواره دیواره فقط دیواره
چیزی به جز فکرای تو با من نیست، با خاطرات خوبمون درگیرم
وقتی که بی حرفی دلم میگیره، وقتی که میخندی برات میمیرم
چشمات آروم آروم آروم به شب رسیدن،
انگار یه کهکشون تو چشمات کشیدن ستاره بارون،
یه جا رفتی تو قلب من که کسی نمیره،
نمیتونه تو دلم کسی جاتو بگیره چه خوبه جامون