علیرضا رئوف دو راهی

خط به خطِ دفترم شد، عشقی که ، دوباره رد شد
مونده یه ، ویرونه از من،
تو وجود دوراهیایی که هست و من حالتو نمیدونم
به عشق تو نمیخونم، به چشم تو یه دیوونم که بد شدمو داغونم
یادته اسرار کردی ، که دیگه ما باهم ادامه ندیم،
تو دوراهی یاد همیم ، نمیشه این راهو کجا ببریم
دور شدی احساس کردم ، رسیدم به پایانی که بی دلیل
واسش اسرار کردم بمونه تو دنیایی که اون ندید،
این عشقو ، اینجوری ، کاش میشد ادامه ندیم،
صبر کردم ، تا خوب شه ، این زخمی که بازه شدید
میگیره قلبم از جدایی، هرکاری کردم که تو باشی،
میشه عاشقت دلم چون قبلنا یجوری از تو،
خاطره تارم تو عشقی موندنت واسم نفس شد
من عاشق چشات بودم، بدون تو نمیتونم
این خونه بی تو ویرونس باعشق تو چه آرومم،
یادته اسرار کردی ، که دیگه ما باهم ادامه ندیم
تو دوراهی یاد همیم ، نمیشه این راهو کجا ببریم
دور شدی احساس کردم ، رسیدم به پایانی که بی دلیل
واسش اسرار کردم بمونه تو دنیایی که اون ندید،